Af en toe plaats ik reacties van contacten. Gewoon omdat ze interessant zijn en aantonen dat er vele vele mensen zijn die wel klaar zijn met het ego-gedoe en deze richting als oplossing gaan zien in plaats van als onmogelijkheid. Dit gaat impact hebben op organisaties, de politiek en de maatschappij. De geannonimiseerde reactie:
“Beste Goof, ‘Het ego voorbij’ is niet alleen een oplossing voor het vastlopende bedrijfsleven maar bovenal de oplossing voor een vastlopende wereld(politiek). En dan komen we bij een bijna onmogelijkheid; het ego zal eigen valkuilen moeten gaan doorzien en het zelf aan de kant dienen te gaan zetten. Ik ben positief ingesteld en zie tegelijkertijd hoe lastig het is voor de mens op patronen te doorzien en daar aan te werken. Mezelf meegerekend. Het ego is naar mijn mening pas bereidt om pas op de plaats te maken als er geen andere manier is om zelfdestructie te voorkomen. En daar zit natuurlijk ook de oplossing. Als de manager werkelijk inziet dat de huidige situatie een doodlopende weg is, dan is daar met de juiste begeleiding mogelijk een nieuwe weg in te slaan. Tot zover mijn snelle reactie”
Hier wordt een interessant punt aangesneden: in hoeverre is het ego in staat zichzelf buitenspel te zetten? Ik wil hier puntsgewijs op reageren.
- Het ego kan zichzelf niet aan de kant zetten als jij je voor 100% identificeert met het ego. Ik maak dus onderscheid tussen ‘de mens als geheel’ en ‘het ego’.
- Elk mens heeft ego. Het is niet alleen de dominante, extraverte, mannelijke manager met ‘een groot ego’ maar echt werkelijk iedereen. Ook jij dus. En waarschijnlijk zijn er grote delen van je ego onbewust.
- Een mens is veel meer dan het ego. Als dat echt ervaren wordt, is de identificatie met het ego al voldoende doorbroken om de egostructuur en – inhoud te kunnen doorzien. Hiermee start het onderzoek naar wat er werkelijk aan het ego ten grondslag ligt. Het is een fenomenaal bouwwerk, een bak vol strategieën die ervoor moeten zorgen dat je veilig en succesvol door het leven gaat. Helaas werkt dat niet. De belangrijkste strategieën zijn al lang geleden geïnstalleerd en niet echt geschikt voor deze tijd. Juist dát wordt doorzien. Nieuwe strategieën installeren heeft geen zin. De wereld is namelijk niet helemaal veilig. Je gaat ervaren dat het juist leuk is je te laten raken door het leven. Omdat het geen pijn meer doet!
- Hiermee wordt de kracht van het ego verder verminderd en wordt het bewustzijn steeds ruimer.
- Uiteindelijk kom je blijvend in een realiteit waarin ego er nog wel is, maar geen invloed meer op je handelen heeft. Je wordt niet meer geleid door emoties als angst of boosheid. Je bent verlost van kinderlijke reacties die voor een hoop ellende kunnen zorgen. Je bent steeds meer in staat om vanuit het gebied achter het ego te handelen, los van eigen voorkeuren en krampachtigheden. Gewoon doen wat nodig is, vanuit het hart.
- De belangrijkste voorwaarde voor dit proces is dat je een drive voelt om dit aan te gaan. Iets wat jou beweegt het onderzoek te starten en te ontdekken wie je werkelijk bent.
Niet dat ik de illusie heb dat alle CEO en wereldleiders nu deze weg in zullen slaan (met hier en daar een positieve uitzondering). Deze leiders blijven waarschijnlijk lijders . Wat ik wel verwacht is dat steeds meer andere mensen dit zullen doen, waardoor de huidige systemen niet meer zullen werken en min of meer gedwongen worden zich aan te passen. Waarschijnlijk begint dat met onze keuzes: dat we wijzere leiders kiezen. Wijzere leiders die ons mogen leiden en wijzere leiders waar we nog voor willen werken.
Wil je meer weten over deze super inspirerende weg? Gewoon omdat dit artikel ‘resoneert’? Laat het dan even weten (gk@delphimindconnection.nl). Dan stuur ik je het ‘Model van Verticale Ontwikkeling’ (met beschrijving) en kunnen we hierover, als je zin hebt, van gedachten wisselen.
Lees ook over “De belangrijkste Leiderschapsreis van deze tijd”
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.